Dag 9 - 16-08-2006 Key West

Zo, na een aantal verslagen van mijn medereizigers weer eens een berichtje van mij.

Zoals gisteravond besloten begon de dag met uitslapen. Dat lukt iedereen vrij aardig behalve Frank die daardoor als allereerste in het zwembad lag. Ilona volgde en een uurtje later Judith en ik ook maar.

Te voet zijn we vervolgens naar USA\'s Most Southern Point gelopen, wat volgens de boekjes en foldertjes HET touristische hoogtepunt van Key West is. Het is niet veel meer dan een grote marker met de tekst Most Southern Point, wat volgens ons niet eens correct is aangezien we in zuidelijke richting nog meer land zagen liggen. Maar goed, alle touristen (en wij dus ook) stonden daar geduldig te wachten op hun fotomomentje. Je bent er tenminste ooit eens geweest...

Vervolgens zijn we in de hitte (35+ graden en geen wind) naar downtown gelopen. Via allerlei winkeltjes met tshirts (en airco!!) kwamen we daar aan. Key West op zich is een mooi plaatsje met oude authentieke huisjes. Het is alleen jammer dat het 100% verloren is gegaan aan het tourisme. Je kan er geweldig vissen, maar verder is er niet veel te beleven en je betaald overal de hoofdprijs voor. Een ritje met de troleybus kost 25 dollar pp, dus die hebben we maar overgeslagen. We hadden het meeste te voet al gezien, en we kunnen het geld de aankomende week in Orlando waarschijnlijk beter besteden.

Via een lunch bij Denny\'s zijn we terug gegaan naar het hotel waar we lekker aan het zwembad hebben gelegen.
\'s Avonds nog wat met de auto rondgereden voor wat (hopelijk) mooie video opnames. Diner hebben we bij Uncle Bob gegeten, wat zeer goed en gezellig was. Geen echt groot touristisch restaurant, maar een beetje achteraf en nog lekker ook (plus 10% korting namens het hotel... ook leuk dus).
Uitgebuikt hebben we langs de haven en daarmee was deze dag ten einde.

Morgen een lange autorit naar Orlando voor het laatste deel van de vakantie. Persoonlijk kijk ik hier het meest naar uit dus ik kan niet wachten....

Greetz!!

p.s. na uitgebreide verzorging, reanimatie, veel zuurstof en rust is het ons toch gelukt om HenkHenk weer bij zijn positieven te krijgen. Kennelijk was ie toch bezweken door de hitte, maar hij doet het nu weer goed. Het overlijdingsbericht van Judith was dus iets te snel geschreven. Nooit opgeven en blijven hopen doet wonderen....